مشرق - تیم ملی والیبال با قبول شکست برابر ژاپن به کسب عنوان نایب قهرمانی قاره کهن رضایت داد. با این حال یک پرسش پیش روی علاقه‌مندان به این رشته پرطرفدار قرار گرفته است که باید از نتیجه‌ای که به‌دست آمده خشنود بود؟قطعاً والیبال رو به رشد ایران بیش از هر چیز نیاز به ترسیم اهداف کوتاه مدتش در کنار اهداف زیرساختی خود دارد. به این ترتیب واضح می نماید که نفس کار در تشکیل تیم دوم و شرکت دادنش در مسابقات قهرمانی قاره آسیا کار درستی بود که انجام گرفت.
حال این پرسش مطرح می گردد که هدف از تشکیل تیم دوم پشتوانه سازی برای آینده والیبال ایران بود یا رسیدن به عنوان قهرمانی در خانه؟
متاسفانه والیبال ایران در این بخش متحمل ضرر شد چون با استفاده از بازیکنان سابق تیم ملی نه آینده نگری داشت و نه قهرمان شد. البته در تیم ملی "ب" بودند نفراتی که می شد به آنها لقب پشتوانه های آینده والیبال را هم داد با این حال نفرات یاد شده اصلا به بازی گرفته نشدند تا مسن‌ترها اکثر لحظات در زمین حضور داشته باشند. شاید محمد طاهر وادی در پست پاسور یکی از معدود نفراتی بود که حضورش در این تیم به درد آینده والیبال ما خورد.
* بهترین تصمیم چه بود؟
قطعا استفاده از تیم زیر 23 سال در رقابت‌های آسیایی می توانست اقدامی اصولی باشد. تیمی که سه چهار ماه قبل قهرمان زیر 23 ساله های آسیا شد می‌توانست با تقویت در یکی دو پست دورنمایی روشن را برای پر کردن ستاره‌های فعلی تیم ملی اصلی پیش روی ما قرار دهد. با این حال نفراتی چون حمزه زرینی و رحمان داوودی به کار فرا خوانده شدند که در نهایت نتیجه‌ای حاصل شد که دیدیم. بها دادن به تیمی که قهرمان قاره شده بود می توانست - مانند یک کاتالیزور-جوان‌ترهای والیبال را زودتر به تیم کواچ برساند.
* انتخاب اکبری با این شرایط درست نبود
مشکل دیگر در انتخاب کادر فنی و سرمربی تیم ملی به چشم آمد. پیمان اکبری در چند ماه اخیر به طور همزمان هدایت تیم های ملی "ب"، پیکان و تیم ملی دانشجویان را بر عهده داشت تا امروز بگوید فقط 20 روز زمان برای آماده سازی تیم ملی "ب" در اختیار داشته است. مگر ما از قبل شرایط را نمی دانستیم؟ خیلی راحت می شد برنامه ریزی کرد تا مشکلی به این بزرگی بوجود نیاید.
* 3+1
به نظر می رسد در انتخاب بازیکنان هم دقت لازم صورت نگرفت. اینکه پیمان اکبری می‌گوید گروهی که نایب قهرمان شد، تیم سوم ایران است نه دوم را قبول دارم. اتفاقا من می گویم اگر قرار بود با این شرایط سنی تیم "ب" انتخاب شود، می شد 2 تیم دیگر هم با شرایط مشابه تشکیل داد.
در تیم "ب" بعضی مشکلات حسابی به چشم آمد. به طور مثال ما 4 بازیکن قدرتی داشتیم که در میان آنها تنها پوریا فیاضی یک دریافت کننده خوب بود و سه نفر دیگر دچار مشکل بودند. مخلص کلام اینکه می شد با هدف گذاری بهتر و دقت عمل بیشتر در انتخاب نفرات و اتخاذ استراتژی مناسب تر در گزینش کادر فنی با تیم دوم ایران هم ژاپن را شکست داد و قهرمان آسیا شد.
* علی شاکری (کارشناس والیبال)
